Buenos Aires – Iguazu 15 en 16 november 1375 km in 18 uur.

Zaterdag op tijd opgestaan, cheque-out tijd 10:00 uur. De bus zou om 19:20 vertrekken dus we hebben nog een hele dag in BA. We gaan direct na uitchecken naar de wijk Palermo noord west van het centrum.
Hadden we in het centrum soms het gevoel dat de gebouwen daar wat vergane glorie in hielden in deze wijk zeker niet. Prachtige groot opgezette parken, mooie goed onderhouden gebouwen met vele modern sjieke winkels naast delen van de wijk waarin alleen gewoond wordt.

We hebben twee musea bezocht. Het eerste van Evita Peron cq Eva Duarte over haar levensloop en over hoe zij zo’n sterk aansprekende persoon geworden is in Argentinie. Duidelijk dat zij van begin af aan als dochter bij haar moeder bepleitte dat ze naar de toneel academie wilden (Vader was overleden toen Eva zeven jaar was). En hoe zij op 25 jarige leeftijd in contact kwam met Peron vanuit haar bewogenheid met de gelijke rechten voor vrouwen. Zij gaat met Peron naar Spanje en sterft daar een jaar later aan kanker, 33 jaar oud. De Staatsbegrafenis is enorm geweest. Het tweede musea met collecties van modern Zuid-Amerikaanse kunstnaars. Een fantastisch gebouw dat we in Nederland al opgezocht hadden. We hebben te weinig tijd voor de collectie hopen daar op terugweg nog langs te gaan.

De eerste lange reis in de bus was goed. Exact op tijd vertrekt de bus. Het was een Cama Suite hetgeen inhoudt dat je je stoel geheel horizontaal kunt maken, zie afbeelding. Geer heel goed geslapen, Kees minder.
De bus heeft twee chauffeurs en een steward die gelijk rond gaat met drank, hapje en even later maaltijd met koffie en champagne toe; ook ‘smorgens weer ontbijt etc. A la de luchtvaart. Chauffeurs in net uniform met drie gouden banden op epaulet en de steward met een. De bus stopt eigenlijk maar een enkele keer voor enkele minuten, voor het wisselen van chauffeur. Alleen in Posadas is een korte pauze van tien minuten en enkele mensen stappen daar uit.

‘ s Avonds zien we geen maan, het is heel donker. Als de maan later op is, zie je iets, maar nog niet veel. De volgende ochtend zien we een mooi glooiend landschap waar de weg twee baans mooi doorheen loopt. De wegen zijn zeer goed onderhouden. Geen potholes, geen afgebrokkelende zijkanten.

Opvallend is dat de aarde helemaal rood is. Het landschap doet ons denken aan Uganda, net zo rood en verder net zo groen. De huizen langs de weg zien en redelijk goed uit, geen leemhutten etc. Ook het aantal niet-af-gebouwen is veel minder dan we elders hebben gezien. Argentinië was de zevende rijkste natie in de wereld tot de tweede wereld oorlog . Pas na 1950 is het terug gaan rollen en nu spreken velen het aan als een land in ontwikkeling.

Iguazu is een klein plaatsje. Geheel gericht op het toerisme rond de watervallen. Morgen gaan we er heen. Het hostel is prima; goede twee persoonskamer, prima schoon.

's Avonds met de bus terug naar het dorp waar we een heerlijke brochette eten.