Zondag 18 Januari: Van Santiago naar Puerto Montt

Om tien over zes vertrekt de bus, dus wij gaan een half uur eerder naar het busstation.
De bus moet op perron 15 komen, verzekeren diverse mensen ons, dus wij wachten. Half zeven komt de bus inderdaad en dan vertrekt hij ook snel. Het is een prachtige bus, en schoon: nog nooit hebben we gezien dat het laadruim voor de baggage zo uitgebreid werd gepoetst.
De hele we naar Puerto Montt (1062 km) is een prachtige vierbaansweg.

De eerste helft is het land vlak, we zien veel landbouw, direct onder Santiago veel wijngaarden; zien er zeer goed onderhouden uit. Het is januari, dus hier equivalent aan juli in Frankrijk. Daarna worden de wijngaarden minder en komt er veel maïs te staan. Na weer drie uur rijden neemt de hoeveelheid maïs af, wijn zie we helemaal niet meer. en zien we meer en meer graan, tarwe en gerst met hele velden aardappelen. Dus Zo’n 600 km zuidelijk van Santiago lijkt de voedsel schuur van Chili te liggen.
Na deze 600 km neemt het grasland toe en zien we weer “Nederlandse” koeien. De koeien staan hier met heel veel op een stuk grond, veel meer dan bij ons.
Grappig deze overgangen zo te zien, de verschillende gewassen zullen wel met de temperatuur te maken hebben. Het wordt ook wat koeler tijdens de rit. Uiteindelijk is de afstand ca Maastricht – Marseille.

De huizen die we zien variëren. Wel zijn ze bijna allemaal van hout met een zinken golfplaten dak. In de grotere woongebieden waar we langs komen zijn ze vaak redelijk. Kleinere, meer geïsoleerd liggende huizen zijn heel armoedig en heel slecht in de verf. Direct buiten de “steden” zien we ook grotere en mooie huizen in het land liggen.
Een paar keer zien we rijtjeshuizen. Hele wijken vol dezelfde huizen, gedeeltelijk bewoond, gedeeltelijk nog in aanbouw; maar heel identiek en dicht op elkaar.

Tegen het ondergaan van de zon ca 9:00 uur bereiken we Puerto Montt. We rijden eerst langs het grote meer en dan langzaam naar beneden naar het haven gebied. Het weer is wat somber, het centrum leeg maar dat komt door zondagavond want de volgende dag is het levendig en vrolijk ook weer mede door de zon die nu heerlijk de stad heeft opgewarmd.

Donderdag 15 januari – Zondag 18 januari Santiago

Het vorige hoofdstuk besloten we met een toast op Kees zijn verjaardag na aankomst woensdagavond. En op het feit dat het opladen van onze kleine Sony door de adaptor die Mark heeft gestuurd werkt.
We beginnen donderdag met uitslapen en met boodschappen doen en de reis regelen, zoals gebruikelijk eigenlijk in een nieuwe plaats.
Er is een toeristenbureau vlakbij het hotel in de mooie wijk Providencia. Een wijk met allerlei winkels en restaurantjes, een luxe wijk van de stad. Een lekker kopje koffie drinken we voordat we met een taxi naar een grote mall gaan waar een goede kampeerwinkel is om nog een paar dingen voor Patagonia te kopen: regenbroeken en kappen en bloesjes. In die mall zien we ook een kantoor van Tur-Bus, dus de bus naar Puerto Montt op zondagmorgen is ook geregeld.Inmiddels is de middag al ver gevorderd. Met de metro gaan we naar het centrum en lopen rond op de Plaza de Armas. We zien er o.a. een groot schaaktoernooi (of is het een dagelijks gebeuren?) in de muziektent.

Daarna willen we een bezoek aan de veel geprezen centrale markt brengen waar een prachtige vismarkt is. Als we er aankomen is alles net dicht of dicht aan het gaan. Daarom lopen we door naar de wijk Barrio Bellavista die veel mooie eethuisjes heeft. De hele dag is het prachtig weer, dat zijn we een tijd niet zo gewend. We zitten heerlijk op een terrasje buiten te eten, slenteren nog wat rond en vinden nóg mooiere plekjes en gaan dan weer met de metro naar het hotel.

Vrijdag beginnen we bij het plein waar het Presidentiële Paleis staat en gaan in de tijd terug naar 1973 toen Pinochet de staatsgreep op Allende pleegde. Indrukwekkend hier te staan waar zoveel gebeurd is. Aan de andere kant van het paleis is ook een plein en een ingang. Daar zijn ook veel ministeries en staan standbeelden van diverse presidenten. Ook van Allende.

Onder het plein blijkt een Cultureel Centrum dat een prachtige tentoonstelling van oude Mexicaanse kunst heeft. Daarnaast nog twee schilders die er een tentoonstelling hebben. We brengen daar ineens een dagdeel door.

We gaan dan naar de vismarkt en vinden die direct. Ook de vele visrestaurants. Het is in een grote hal, overkapt met ijzerwerk uit begin van de 19e eeuw. We hebben al geluncht, maar eten nog een kopje heerlijke vissoep bij Donde Augusto. We besluiten een vaas die we op de tentoonstelling hebben gezien te kopen, halen die op en gaan terug naar het hotel om een pakket voor de post klaar te maken.

Santiago is ook een grote overgang. We ervaren de stad als westers, de mensen zijn vroeger Zuid-Europees. Indigenous mensen kom je hier nauwelijks tegen. Het hele stadsbeeld is Zuid-Europa. De straten zijn groot, de verbinding met taxi en bussen loopt voortreffelijk, de terrasjes zijn als in zuid Frankrijk. Ook enkele parken zijn ruim opgezet, evenals de pleinen zoals Plaza del Armas. Dit geeft een grote omschakeling tov de steden in Bolivia en Peru. We moeten eraan wennen en weten eigenlijk niet direct of we het leuk vinden.
Eigenlijk ook goed om te ervaren dat ook hier zo’n 1500 a 1000 BC grote godsdiensten zich hebben ontwikkeld met een eenduidig godsbeeld. “Schijnbaar” onafhankelijk van de andere wereld godsdiensten maar met eenzelfde resultaat, nl grotere groepen mensen met elkaar verbinden.
Ook de heerlijke luxe die we ondervinden in de San Cristobal Towers - onderdeel van de Starwood keten waar Liz nu bij werkt - draagt bij aan deze “vervreemding” in de goede zin van het woord.
Daarna dineren we in de wijk Providencia bij het hotel. Alles weer buiten met stralende zon en prachtige avond.

Omdat we zondag vroeg weggaan, is zaterdag al weer de laatste dag. We brengen twee pakketten naar het postkantoor en pakken het als men de inhoud heeft gezien, allemaal stevig in. We hopen dat het heel aankomt.
We bezoeken een prachtige tentoonstelling van oude pre-colombiaanse kunst in het gelijknamige museum. Deze collectie laat heel goed zien hoe het mensdom rond 22.000 jaar vanuit Azië de Beringstraat is overgestoken en zich in Amerika heeft uitgebreid. Veel wordt getoond van de Maya cultuur in Mexico en hoe die verder afdaalde via Ecador en Columbia naar Peru - de Tiwanaku en later de Inca Cultuur. Als we het zo naast elkaar zien lijkt ons de Maya cultuur meer verfijnd dan de Tiwanaku en Inca cultuur in de beeldjes. Verder, als leken zien we ineens bepaalde beeldjes erg lijken op die we in China en Mongolië hebben gezien. Is het interpretatie of zijn de genen toch dezelfde van deze mensen, cq zijn er contacten gebleven die we niet kennen zoals ook in het boek 1421 worden beschreven? We ervaren het beide al seen heel goede tentoonstelling met stof om over na te denken.

We lunchen nu volledig op de vismarkt.

Daarna is het al tijd om naar het hotel terug te gaan om te pakken, nog wat te internetten en Geer gaat nog naar de kapper. We besluiten de dagen Santiago met een fantastisch lopend buffet in het Sheraton waar ook nog een trouwerij aan de gang is.

Geer op de computer met nieuwe adaptor

Dinsdagavond 13 en woensdag 14 januari: Cusco – Santiago via Arequipa

We wilden overdag via La Paz naar Santiago vliegen om het hoge Andesgebergte - waar we nu een week of zes in verblijven - vanuit de lucht te zien. Dat leek ons geweldig. Dat blijkt echter behoorlijk ingewikkeld: bijna niet overdag te doen, en de vlucht naar La Paz gaat maar tweemaal per week. Of via Lima: heel duur om uiteindelijk toch nog over water te vliegen.
Daarom is het de nachtbus naar Arequipa geworden en vandaaruit het vliegtuig dat niet over het gebergte maar over de zee gaat, wel heel mooi langs de kust waardoor we prachtig uitzicht hebben op de zeer droge Atacama woestijn.

De nachtbus bezorgt ons een kleine tegenvaller: we dachten een full cama besproken te hebben om lekker te kunnen slapen. Maar het blijkt bij aankomst om zeven uur op het busstation dat we een semi-cama hebben. Dat betekent dat de stoel iets achterover kan - net als in een vliegtuig - en dat is het dan. Ok, Geer slaapt toch wel aardig en Kees wat minder.

We komen zo nog een keer in Arequipa, ‘s ochtends om half zes staan we op het grote plein. We ontbijten in het mooie hotel dat uitkijkt op de Plaza en daarna lopen we wat rond en hebben het geluk op een prachtig uitzicht op de besneeuwde bergen achter de stad tegen een heldere lucht.

Arequipa 's ochtends vroeg: de besneeuwde bergen zijn op de foto niet zo goed te zien als in het echt

We internetten nog wat en om half elf gaan we naar het vliegtuig.

Om twee uur vertrekt het vliegtuig naar Santiago. Dat doet er vijf uur over, vanwege drie tussenstops: Arica, geheel in noord Chili, Iquique en Antofagaste, ook in noord Chile. De laatste twee heel belangrijk in het verleden als havens waarlangs de uitvoer van nitraat naar US en EU plaats vond. Antofagaste ligt ter hoogte van San Pedro de Atacama waar we een vier weken geleden waren.
Vergeleken met onze reizen tot nu toe leggen we met zeven mijls laarzen meer dan 2000 km af. Het uitzicht is prachtig: wat is het droog en onherbergzaam.

Om tien uur Chileense tijd (= 2 uur later dan in Peru) zijn we in het hotel.
Vol spanning pakken we het FedEx pakje uit: Mark heeft voor de 2e keer een adaptor plus snoer opgestuurd. En jawel, het past op de labtop!! Wat een genot.
We drinken heerlijk enkele glas wijn op Kees zijn verjaardag. Na 6 weken zonder alcohol vanwege de hoogte, smaakt het weer prima.

Donderdag 8 januari – dinsdag 13 januari: Cusco en MachuPicchu

Op woensdagavond aangekomen, op donderdagochtend het programa voor de komende dagen in elkaar gezet:
- donderdag en vrijdag in Cusco
- MachuPicchu: zaterdag een mooie tocht door de Sacred Valley naar Aguas Calientes, een uitvalsplaats voor het bezoek aan MachuPicchu. Zondag en een deel van de maandag MachuPicchu bezoeken en eventueel daarna in de buurt nog een wandeling maken
- maandagavond terug naar Cusco om daar dinsdag af te ronden en met de nachtbus naar Arequipa te vertrekken vanwaar we de 14e (Kees zijn verjaardag) naar Santiago vliegen om daar in de San Cristobal Tower verwend te worden. Liz heeft vanuit Arizona voor ons de family rate geregeld.

1. Cusco
We zijn direct aangenaam verrast door de grote Plaza de Armes van Cusco: zo groot, zo open en zo vol bloemen hebben we de pleinen nog niet gezien. Enerzijds heeft het plein wel wat weg van Arequipa dat we ook al zo leuk vonden. Het heeft ook een zuilengalerij met allerlei winkeltjes en daarboven eethuisjes. De eethuisjes hebben hier meer ieder afzondelijke erkertjes van prachtig houtwerk terwijl ze in Arequipa over de gehele 2e verdieping aan elkaar verbonden waren. Verder is het plein veel opener en heb je direct zicht op de gedeeltelijk tegen de bergen opgebouwde stad en de bergen erachter. Die bergen erachter zie je in Arequipa ook wel, maar dat plein is kleiner en door de hoogbouw veel beslotener – wat overigens ook zijn charmes heeft.
Cusco heeft 322.000 inwoners.

In het straatje links naast de kerk slapen we

Op het plein staan twee kolossale kerken vol tierelantijnen barok. Net als overal zien we ook nu weer veel kerken, op ieder plein een grote. En er zijn veel pleinen in Cusco. We blijven ons erover verbazen: zoveel kerken, zoveel pracht en praal, al is het niet zozeer onze smaak. Heel veel bladgoud en zilver of namaak. Als voorbeeld: in de kathedraal is 1250 kg zilver verwerkt in het hoofdaltaar alleen al en het is afgewerkt met bladgoud aan de achterkant. Achter het altaar en op veel andere plekken in de kerken beelden die aanbeden worden. Maria is heel erg in.

Het recept om als vreemde godsdienst de cultuur van oude volken te vernietigen viel ons het eerst op in Copacabana met zijn voor het kleine dorp veel te grote kerk. En nu we het verhaal gehoord hebben, zien we het steeds en we kunnen het niet laten ons erover op te winden, al is het natuurlijk in Europa net zo gegaan. En bij andere godsdiensten idem.
Wat je doet is: je kiest de mooiste, grootste en heiligste tempel uit, maakt hem met de grond gelijk en je bouwt op die mooiste plaats een gigantische kathedraal, met de stenen van het oude heiligdom en de stenen van mindere heiligdommen die dan ook met de grond gelijk zijn gemaakt. Hetzelfde doe je bv hier in Cusco met de graven van de Inka (Koningen). En zet er dan ook een katholieke kerk op. Dat van die graven hoorden we bij de kerk San Blas (de oudste 1656 in Cusco op een mooi plekje).

Cusco is een grote stad, zo´n 540.000 inwoners. Er wordt gezegd dat het de culturele hoofdstad van heel Zuid Amerika is, en de oude hoofdstad van het Inka rijk. Dan doelt men waarschijnlijk ook op de hele regio met de vele Inca tempels en dorpen die er bewaard zijn en natuurlijk de MachuPicchu die een van de zeven wereldwonderen genoemd wordt.
We wandelen er een paar dagen heerlijk rond en genieten van de vele pleinen, Plaza des Armes, Plaza de Fransicus, Plaza de San Pedro, Plaza de San Blas, etc.
We gaan naar de San Pedro markt, een grote plaatselijke markt, overdekt. Groente, fruit, kleding, veel vlees inclusief varkenskoppen en nog veel meer. Bekend van andere plaatsen, maar steeds weer heerlijk.

Kees bezoekt de grote kathedraal met de Zwarte Jezus. Het kan zijn zwart geblakerd, maar een betere verklaring is dat de Inca´s hem hebben zwart gekleurd om hun huidskleur mee te geven. Zo zie je ook vaak dat in een schilerij van Christus aan het laatste maal met zijn discipelen dat Judas met een donkere huid wordt weergegeven:volgens gidsen kun je de indigenous people nooit vertrouwen, die verraden je.

Op een ochtend dat het prachtig weer is klimmen we aan de noordkant de stad uit naar de dicht buiten de stad gelegen Inca bouwwerken. Er zijn er vier op loopafstand, wij bezoeken er twee: Saqsaywaman en Qosqo. Het zijn allemaal heilige plaatsen waarheen pelgrimages plaatsvonden. Men weet niet meer wat waarvoor werd gebruikt. Eigenlijk heeft men op basis van de fundamenten en overleverde verhalen cq aantekeningen van de Spanjaarden reconstructies uitgevoerd. De eerste had in ieder geval een zeer grote tempel voor de zonnegod en twee andere belangrijke goden waaronder PachaMama (Moeder Aarde). Alleen de priesters gingen de gebouwen in; de gewone mensen bleven buiten op grote pleinen. De katholieke Kerk nam dit over en heft voor een kerk een groot plein vrij gelaten.
En verder woonden er soms naast priesters ook wel gewone mensen.
Saqsaywaman is een heel grote site met veel terrassen waarop ook landbouw plaatsvond en veel huizen waarvan de muren nog overeind staan.


Deze constructie diende ook om aardbevingen op te vangen.

Qoqso is een begraafplaats. In een rots zijn kamers en heiligen-opslagplaatsen uitgehouwen.

Naast dat het interessant is, is het een heel mooie wandeling met uitzicht op de stad en heen en terug wandelen we door prachtige steile straatjes.

Als we maandag van de MachuPicchu terugkeren bezoeken we het Inca museum. Heel erg veel is in Cusco bewaard van de oude Inca schatten en de schatten van de volken van duizenden jaren daarvoor. Vooral de oude geschiedenis, vanaf 1600 BC tot aan de Spanjaarden is interessant. Opvallend mooi versierd aardewerk of houten drinkbekers. In de loop van de eeuwen niet eens zoveel verfijnd , maar veelal hetzelfde is gebleven. Heel anders dan we van bv de Chinezen kennen.


Dinsdag is het pakken en daarna maken we nog een mooie wandeling door de oude stad met zijn leuke pleintjes en straatjes en opvallend veel blauw-witte huizen.



2. MachuPucchi
De belangrijkste reden dat we een dag bussen deze kant zijn uitgekomen, is het bezoeken van de MachuPicchu, de “Mystic MachuPicchu”. Het is ook wel heel erg mooi en de moeite waard. Al moet je niet vergeten dat er in de hele omgeving van Cusco de “Sacred Valley” is, met tal van prachtige oude ruïnes en tempels. Ook zeer de moeite waard. De gids in de bus van Puno naar Cusco zei zelfs dat de vallei nog veel verder – het hele stroomgebied van de rivier Urubamba – tot de “Sacred Valley” gerekend moet worden. Wat ook wel klopt met de ruïnes en andere oudheidkundige sites die we onderweg naar Cusco al kort bezoeken.
En dan niet te vergeten de prachtige meerdaagse hikes die je in de vallei kunt maken. We constateren al gauw dat we veel te weinig tijd hebben voor dit alles. Een van de plaatsen om langer terug te komen in Latijns Amerika.

Wij beperken ons tot de MachuPicchu en een mooie tocht erheen via Ollantaytambo (tot daar met een taxi) waar we een paar uur verblijven voordat we met de legendarische eersteklastrein naar Aguas Calientes gaan. Ollantaytambo heeft aan de noordkant de ruïnes van een oud Inca fort met een groot aantal terrassen om ook bij belegering voedsel te kunnen produceren. Het verhaal gaat dat een Spaanse eeneid hier vastliep, en na het fort lange tijd onder vuur te hebben genomen zich heeft moeten terugtrekken. Het verhaal gaat ook dat de verdedigende Inca generaal verwachtte dat de Spanjaarden terug zouden komen met zware vertsrekkingen. Hij besloot Ollantaytambo daarom te verlaten en de route naar Machu Picchu - de Inca trail - onklaar te maken en gedeeltelijk te verleggen zodat de Spanjaarden Machu Picchu niet zouden vinden. Dat is gelukt. Hij brak een deel van de route af en verlegde dat in een doodlopende richting. Zodoende is Machu Picchu pas in 1911 door Mr. Bingham ontdekt.

Naast de ruïnes bleef de oude stadsstructuue van Ollantaytambo bewaard. Op twee plaatsen kun je door de straatjes met kinderkopjes lopen. De huizen waar de families wonen liggen vaak om een soort binnenplaats. Eigenlijk doet het wel wat denken aan de Limburgse oude boerderijen waar ook de huizen en stallen om een binnenplaats zijn gebouwd. De tijd lijkt zo’n 700 jaar stil gestaan te hebben. Mensen zijn over het algemeen vriendelijk, willen je helpen als je op een kaart de weg zoekt.

Behalve de ruïne heeft Ollantaytambo ook nog echt oude Inca straatjes.

De trein is echt heel mooi. Hij heeft aan de bovenkant glas en dan heb je inderdaad een prachtig totaalbeeld van de prachtige bergen en sneeuwtoppen. Langs de trein kolkt de Urubamba. Hebben we wel eens een zo ruwe rivier gezien? We dalen een 600 meter naar 2200 meter. De kloof wordt steeds nauwer en de trein blijft langs de rivier kronkelen; af en toe geholpen door een tunnel door de bergwand heen.
Dit speelt zich af aan de rechterkant van de trein. Links zie we de besneeuwde bergtoppen ca 3000 meter hoger. Een fenomenaal gezicht en de ramen in het dak aan de zijkant van de trein doen hun dienst prima. Zo komen we rond 18:00 uur in Aguas Calientes, het dorpje vlakbij Machu Picchu, aan. Van hier uit vinden de bezoeken aan Machu Picchu plaats.


Vanuit de trein zien we prachtige besneeuwde bergen van het Urubamba gebergte.

Machu Picchu
Machu Picchu wordt beschouwd als de politieke, culturelen en religieuze hoofdstad van het Inca rijk. Gebouwd door de Inca Pachacuti, de belangrijkste Inca leider rond 1430. En pas herontdekt door Bingham in 1911.
We gaan ‘s morgens vroeg weg met de eerste bus om 5:30 uur om ook de zonsopgang tre kunnen zien. De bus neemt je eerst omlaag naar 2000 meter en dan naar de ingang op 2400 meter. Daar aangekomen zie je ineens het grootste gedeelte van de stad liggen. Op die hoogte ligt een gedeeltelijk vlak plateau waar de stad op is gebouwd. Ook weer met veel terrassen. Zij hebben drie functies: één voor de landbouw, de tweede om de muren goed te ondersteunen en de derde hier en daar voor decoratie. De hoogste gedeeltes van de stad zijn gereserveerd voor de tempels, de balangrijkst de Tempel voor de Zon die in het Tiwanaku-rijk en later in de Inca godsdiensten de belangrijkste rol speelt. Immers de zon bepaald het leven en de tijden wanneer te zaaien etc; dit werd door de zonstand bepaald. Daarnaast tempels voor andere goden. Verder naar beneden zijn de huizen waar de priesters leven. De priester kaste is de belangrijkste en de Inca is daar het hoofd van. We horen en lezen verschillende verhalen. Er zijn er meerdere in omloop. Ook zien we de nissen in de wanden van bepaalde gebouwen waar de resten soms bleven bewaard van mensen, vaak jongeren, die werden geofferd. Ook wie tot depriesterkaste behoorde, werd al van jongs af bepaald. De hoofden van die kinderen werden vervormd zodat de schedel aanzienlijk groter werd, een teken van aanzien.

Na de toer met de gids enna een kop koffie, besluiten wij Mont MachuPicchu op te klimmen. Vanaf de start ruim 600 meter stijgen. Deze berg werd ook gebruikt door de Inca omdat het de hoogste top is bij MP en men daar soms offers bracht.
Het is een boeiende Inca trail omhoog; bijna continu trappen lopen en steeds weer een bijzondere mooi uitzicht op MP en/of op de Urubamba rivier die onderlangs MP loopt. Mooie uitzichten om de omliggende bergen. Het weer fluctueerrt sterk waardoor het soms bijna helemaal dicht trekt en anderzijds heel mooie contrasten geeft met de omringende bergen. We blijven ca 1,5 uur boven om te kijken. Tijdens de afdaling net voorbij het lastigste deel met veel gruis begint het te regenen. Jassen aan en dalen in een geheel door “melk” omringd landschap.

Maandag 5 januari - woensdag 7 januari: Arequipa - Puno - Copacabana - Puno - Cusco

We vertrekken maandagmorgen vroeg naar Puno. Het is dezelfde tocht die we op de heenweg maakten. Nu alleen bij stralend helder weer. Een hele dag bussen door de mooie natuur.

Eind van de middag komen we in Puno aan en we wandelen weer door de leuke winkelstraatjes en langs het plein.
We internetten wat en dan is de dag al weer om en gaan we op tijd naar bed voor de volgende dag.

Om 7.30 uur gaat de bus naar Copacabana.
We gaan op en neer om de twee pakjes op te halen. En een van de twee is er ook: de adaptor en het snoer voor de computer. We lopen op en neer naar het hotel om het op te halen en kunnen nog net lunchen om dan weer terug te bussen naar Puno, benieuwd of het snoer past.

Teleurstelling: het past niet. Naar het internet café om na te gaan wat fout is en daarna snel Mark gebeld. Hij had de garantie gekregen dat het zou passen. Dus Mark op hoge poten weer naar de winkel en via een ander bedrijf wordt een tweede versie naar Santiago gestuurd.

De volgende dag gaan we direct ‘s morgens met een toeristische bus naar Cusco.

Dat is een tocht van een hele dag met een vijftal tussenstops. Er waren drie mogelijkheden, de gewone lijnbus, de trein of onze tocht in een luxe bus met gids die vijf tussenstops maakt; de meeste bij belangrijke Inca plaatsen.
Het is een leuke gids die trots is op zijn achtergrond en het geleerde op de toeristen school in Cusco goed weet over te brengen. Hij is pas 4 maanden in dienst van de toeristen organisatie Inca Express.
De eerste stop is een klein museum in Pucara, dat een goed beeld geeft van het pre-Columbus gebeuren in de omgeving van Puno.
De tweede stop is in la Rayai, waar de de waterscheiding tussen Puno en Cusco is. Een mooie, geheel besneeuwde top, die ook in de Inca cultuur reeds een rol speelde omdat het smeltwater van deze top de voeding is voor de Rio Urubambo in de “Sacred Valley” van de Inca’s, de vallei die naar MachuPicchu leidt. Hier heet de rivier nog Rio Sagrado.

Dat het een waterscheiding is, zie je ook goed aan het verschil in landschap: eerst is het kaal en droog, bergachtig en na de waterscheiding wordt het lieflijker met veel terrasbouw dat we het eerste deel van de tocht niet zagen.
De derde stop is de lunchstop, ergens in een dorpje.
Daarna komen we in Raqchi waar een geweldig tempelcomplex is gerestaureerd, waarbij als grote uitzondering na de verwoesting geen grote kerk is gebouwd. We zien hoe een muur in het midden geheel uit steen is opgetrokken en vervolgens op grote pilaren steunend mede het dakdraagt. De funderingen zijn alle onbeschadigd en daaruit heft men het geheel kunnen reconstrueren.
Doordat de stad ook veel voedsel reserves bewaarde, is er om de stad heen een verdedigings muur gebouwd. Het lijkt een beetje op de Chinese muur, wel kleiner maar ook zo door het gebergte heen.

Tot slot de door de gids zo genoemde “Sixtijnse Kapel” van Zuid-Amerika, in het dorpje Andahualillas. Een kerk met inderdaad een heel mooie plafond beschildering en ook verder heel rijk versierd. Ook bevat deze kapel opnieuw een zwarte Madonna en wordt ook het laatste avondmaal van Jezus met zijn de descipelen Judas als een gekleurde persoon uitgebeeld; maw indigenous people zijn niet te vertrouwen.

We komen begin avond in Cusco aan en genieten gelijk van het mooie open plein Plaza des Armas.