Vrijdag 26 december : van La Paz naar Copacabana/Lake Titicaca

De bus haalt ons om acht uur ´s morgens bij ons hotel Rosario op. Hij is besproken via het reisbureau van het hotel en dus ietsje sjieker dan normaal.
De tocht duurt inclusief de oversteek met de pont/bootjes tot 12 uur.
We rijden door de altiplano, eerst volledig in de regen en wat mistig. Daarna wordt het lichter. Het land is overal gecultiveerd: je ziet boeren en boerinnen samen het land bewerken, akkers zijn meestal ingezaad in keurige rijen, de lama´s en ezels staan meestal aan een lang touw zodat de akkers buiten hun bereik blijven.

We zien onze gids die ons naar Tiwanaku heeft begeleid weer terug. Hij heeft nu een US echtpaar dat Copacabana, het zonneiland en weer terug in één dag doen. De gids ziet ons kijken en komt nog eens vertellen dat Bolivia qua landbouw zelf supporting is. Hier op de antiplano kan veel worden verbouwd evenals in het lager gelegen gebied van Cochabamba. Veel producten als maïs, aardappelen, etc komen ook van oorsprong uit de Amerika´s.
Dan zien we in de verte het mythische meer Titicaca liggen. Mythisch vanwege alle pré-Inca verhalen en mythisch omdat we er zoveel over hebben gehoord: dát moeten jullie echt gaan bekijken.
Daar is het dan. Een uur of twee hebben we er allerlei verschillende uitzichten op, ook door de bochten in de weg die na de vlakte flink stijgt en later daalt.
Een uurtje vanaf Copacabama gaat de bus op een zeer gammele pont. En wij kunnen als passagiers met motorbootjes overvaren, een tochtje van vijf minuten.

een vrolijke dame bij de pont

Copacabana ligt op een schiereiland dat in het ZW aan Peru vastzit. Wij steken ten NO van het eiland de straat van Tiquina over, die het zuidelijke meer met het veel grotere noordelijke meer het eigenlijke Titicacameer verbindt.
We maken een fotostop als Copacabana mooi in zicht is.