Daarom is het de nachtbus naar Arequipa geworden en vandaaruit het vliegtuig dat niet over het gebergte maar over de zee gaat, wel heel mooi langs de kust waardoor we prachtig uitzicht hebben op de zeer droge Atacama woestijn.
De nachtbus bezorgt ons een kleine tegenvaller: we dachten een full cama besproken te hebben om lekker te kunnen slapen. Maar het blijkt bij aankomst om zeven uur op het busstation dat we een semi-cama hebben. Dat betekent dat de stoel iets achterover kan - net als in een vliegtuig - en dat is het dan. Ok, Geer slaapt toch wel aardig en Kees wat minder.
We komen zo nog een keer in Arequipa, ‘s ochtends om half zes staan we op het grote plein. We ontbijten in het mooie hotel dat uitkijkt op de Plaza en daarna lopen we wat rond en hebben het geluk op een prachtig uitzicht op de besneeuwde bergen achter de stad tegen een heldere lucht.
Arequipa 's ochtends vroeg: de besneeuwde bergen zijn op de foto niet zo goed te zien als in het echt
We internetten nog wat en om half elf gaan we naar het vliegtuig.
Om twee uur vertrekt het vliegtuig naar Santiago. Dat doet er vijf uur over, vanwege drie tussenstops: Arica, geheel in noord Chili, Iquique en Antofagaste, ook in noord Chile. De laatste twee heel belangrijk in het verleden als havens waarlangs de uitvoer van nitraat naar US en EU plaats vond. Antofagaste ligt ter hoogte van San Pedro de Atacama waar we een vier weken geleden waren.
Vergeleken met onze reizen tot nu toe leggen we met zeven mijls laarzen meer dan 2000 km af. Het uitzicht is prachtig: wat is het droog en onherbergzaam.
Om tien uur Chileense tijd (= 2 uur later dan in Peru) zijn we in het hotel.
Vol spanning pakken we het FedEx pakje uit: Mark heeft voor de 2e keer een adaptor plus snoer opgestuurd. En jawel, het past op de labtop!! Wat een genot.
We drinken heerlijk enkele glas wijn op Kees zijn verjaardag. Na 6 weken zonder alcohol vanwege de hoogte, smaakt het weer prima.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten