- donderdag en vrijdag in Cusco
- MachuPicchu: zaterdag een mooie tocht door de Sacred Valley naar Aguas Calientes, een uitvalsplaats voor het bezoek aan MachuPicchu. Zondag en een deel van de maandag MachuPicchu bezoeken en eventueel daarna in de buurt nog een wandeling maken
- maandagavond terug naar Cusco om daar dinsdag af te ronden en met de nachtbus naar Arequipa te vertrekken vanwaar we de 14e (Kees zijn verjaardag) naar Santiago vliegen om daar in de San Cristobal Tower verwend te worden. Liz heeft vanuit Arizona voor ons de family rate geregeld.
1. Cusco
We zijn direct aangenaam verrast door de grote Plaza de Armes van Cusco: zo groot, zo open en zo vol bloemen hebben we de pleinen nog niet gezien. Enerzijds heeft het plein wel wat weg van Arequipa dat we ook al zo leuk vonden. Het heeft ook een zuilengalerij met allerlei winkeltjes en daarboven eethuisjes. De eethuisjes hebben hier meer ieder afzondelijke erkertjes van prachtig houtwerk terwijl ze in Arequipa over de gehele 2e verdieping aan elkaar verbonden waren. Verder is het plein veel opener en heb je direct zicht op de gedeeltelijk tegen de bergen opgebouwde stad en de bergen erachter. Die bergen erachter zie je in Arequipa ook wel, maar dat plein is kleiner en door de hoogbouw veel beslotener – wat overigens ook zijn charmes heeft.
Cusco heeft 322.000 inwoners.
In het straatje links naast de kerk slapen we
Op het plein staan twee kolossale kerken vol tierelantijnen barok. Net als overal zien we ook nu weer veel kerken, op ieder plein een grote. En er zijn veel pleinen in Cusco. We blijven ons erover verbazen: zoveel kerken, zoveel pracht en praal, al is het niet zozeer onze smaak. Heel veel bladgoud en zilver of namaak. Als voorbeeld: in de kathedraal is 1250 kg zilver verwerkt in het hoofdaltaar alleen al en het is afgewerkt met bladgoud aan de achterkant. Achter het altaar en op veel andere plekken in de kerken beelden die aanbeden worden. Maria is heel erg in.
Het recept om als vreemde godsdienst de cultuur van oude volken te vernietigen viel ons het eerst op in Copacabana met zijn voor het kleine dorp veel te grote kerk. En nu we het verhaal gehoord hebben, zien we het steeds en we kunnen het niet laten ons erover op te winden, al is het natuurlijk in Europa net zo gegaan. En bij andere godsdiensten idem.
Wat je doet is: je kiest de mooiste, grootste en heiligste tempel uit, maakt hem met de grond gelijk en je bouwt op die mooiste plaats een gigantische kathedraal, met de stenen van het oude heiligdom en de stenen van mindere heiligdommen die dan ook met de grond gelijk zijn gemaakt. Hetzelfde doe je bv hier in Cusco met de graven van de Inka (Koningen). En zet er dan ook een katholieke kerk op. Dat van die graven hoorden we bij de kerk San Blas (de oudste 1656 in Cusco op een mooi plekje).
Cusco is een grote stad, zo´n 540.000 inwoners. Er wordt gezegd dat het de culturele hoofdstad van heel Zuid Amerika is, en de oude hoofdstad van het Inka rijk. Dan doelt men waarschijnlijk ook op de hele regio met de vele Inca tempels en dorpen die er bewaard zijn en natuurlijk de MachuPicchu die een van de zeven wereldwonderen genoemd wordt.
We wandelen er een paar dagen heerlijk rond en genieten van de vele pleinen, Plaza des Armes, Plaza de Fransicus, Plaza de San Pedro, Plaza de San Blas, etc.
We gaan naar de San Pedro markt, een grote plaatselijke markt, overdekt. Groente, fruit, kleding, veel vlees inclusief varkenskoppen en nog veel meer. Bekend van andere plaatsen, maar steeds weer heerlijk.
Kees bezoekt de grote kathedraal met de Zwarte Jezus. Het kan zijn zwart geblakerd, maar een betere verklaring is dat de Inca´s hem hebben zwart gekleurd om hun huidskleur mee te geven. Zo zie je ook vaak dat in een schilerij van Christus aan het laatste maal met zijn discipelen dat Judas met een donkere huid wordt weergegeven:volgens gidsen kun je de indigenous people nooit vertrouwen, die verraden je.
Op een ochtend dat het prachtig weer is klimmen we aan de noordkant de stad uit naar de dicht buiten de stad gelegen Inca bouwwerken. Er zijn er vier op loopafstand, wij bezoeken er twee: Saqsaywaman en Qosqo. Het zijn allemaal heilige plaatsen waarheen pelgrimages plaatsvonden. Men weet niet meer wat waarvoor werd gebruikt. Eigenlijk heeft men op basis van de fundamenten en overleverde verhalen cq aantekeningen van de Spanjaarden reconstructies uitgevoerd. De eerste had in ieder geval een zeer grote tempel voor de zonnegod en twee andere belangrijke goden waaronder PachaMama (Moeder Aarde). Alleen de priesters gingen de gebouwen in; de gewone mensen bleven buiten op grote pleinen. De katholieke Kerk nam dit over en heft voor een kerk een groot plein vrij gelaten.
En verder woonden er soms naast priesters ook wel gewone mensen.
Saqsaywaman is een heel grote site met veel terrassen waarop ook landbouw plaatsvond en veel huizen waarvan de muren nog overeind staan.
Deze constructie diende ook om aardbevingen op te vangen.
Qoqso is een begraafplaats. In een rots zijn kamers en heiligen-opslagplaatsen uitgehouwen.
Naast dat het interessant is, is het een heel mooie wandeling met uitzicht op de stad en heen en terug wandelen we door prachtige steile straatjes.
Als we maandag van de MachuPicchu terugkeren bezoeken we het Inca museum. Heel erg veel is in Cusco bewaard van de oude Inca schatten en de schatten van de volken van duizenden jaren daarvoor. Vooral de oude geschiedenis, vanaf 1600 BC tot aan de Spanjaarden is interessant. Opvallend mooi versierd aardewerk of houten drinkbekers. In de loop van de eeuwen niet eens zoveel verfijnd , maar veelal hetzelfde is gebleven. Heel anders dan we van bv de Chinezen kennen.
Dinsdag is het pakken en daarna maken we nog een mooie wandeling door de oude stad met zijn leuke pleintjes en straatjes en opvallend veel blauw-witte huizen.
2. MachuPucchi
De belangrijkste reden dat we een dag bussen deze kant zijn uitgekomen, is het bezoeken van de MachuPicchu, de “Mystic MachuPicchu”. Het is ook wel heel erg mooi en de moeite waard. Al moet je niet vergeten dat er in de hele omgeving van Cusco de “Sacred Valley” is, met tal van prachtige oude ruïnes en tempels. Ook zeer de moeite waard. De gids in de bus van Puno naar Cusco zei zelfs dat de vallei nog veel verder – het hele stroomgebied van de rivier Urubamba – tot de “Sacred Valley” gerekend moet worden. Wat ook wel klopt met de ruïnes en andere oudheidkundige sites die we onderweg naar Cusco al kort bezoeken.
En dan niet te vergeten de prachtige meerdaagse hikes die je in de vallei kunt maken. We constateren al gauw dat we veel te weinig tijd hebben voor dit alles. Een van de plaatsen om langer terug te komen in Latijns Amerika.
Wij beperken ons tot de MachuPicchu en een mooie tocht erheen via Ollantaytambo (tot daar met een taxi) waar we een paar uur verblijven voordat we met de legendarische eersteklastrein naar Aguas Calientes gaan. Ollantaytambo heeft aan de noordkant de ruïnes van een oud Inca fort met een groot aantal terrassen om ook bij belegering voedsel te kunnen produceren. Het verhaal gaat dat een Spaanse eeneid hier vastliep, en na het fort lange tijd onder vuur te hebben genomen zich heeft moeten terugtrekken. Het verhaal gaat ook dat de verdedigende Inca generaal verwachtte dat de Spanjaarden terug zouden komen met zware vertsrekkingen. Hij besloot Ollantaytambo daarom te verlaten en de route naar Machu Picchu - de Inca trail - onklaar te maken en gedeeltelijk te verleggen zodat de Spanjaarden Machu Picchu niet zouden vinden. Dat is gelukt. Hij brak een deel van de route af en verlegde dat in een doodlopende richting. Zodoende is Machu Picchu pas in 1911 door Mr. Bingham ontdekt.
Naast de ruïnes bleef de oude stadsstructuue van Ollantaytambo bewaard. Op twee plaatsen kun je door de straatjes met kinderkopjes lopen. De huizen waar de families wonen liggen vaak om een soort binnenplaats. Eigenlijk doet het wel wat denken aan de Limburgse oude boerderijen waar ook de huizen en stallen om een binnenplaats zijn gebouwd. De tijd lijkt zo’n 700 jaar stil gestaan te hebben. Mensen zijn over het algemeen vriendelijk, willen je helpen als je op een kaart de weg zoekt.
Behalve de ruïne heeft Ollantaytambo ook nog echt oude Inca straatjes.
De trein is echt heel mooi. Hij heeft aan de bovenkant glas en dan heb je inderdaad een prachtig totaalbeeld van de prachtige bergen en sneeuwtoppen. Langs de trein kolkt de Urubamba. Hebben we wel eens een zo ruwe rivier gezien? We dalen een 600 meter naar 2200 meter. De kloof wordt steeds nauwer en de trein blijft langs de rivier kronkelen; af en toe geholpen door een tunnel door de bergwand heen.
Dit speelt zich af aan de rechterkant van de trein. Links zie we de besneeuwde bergtoppen ca 3000 meter hoger. Een fenomenaal gezicht en de ramen in het dak aan de zijkant van de trein doen hun dienst prima. Zo komen we rond 18:00 uur in Aguas Calientes, het dorpje vlakbij Machu Picchu, aan. Van hier uit vinden de bezoeken aan Machu Picchu plaats.
Vanuit de trein zien we prachtige besneeuwde bergen van het Urubamba gebergte.
Machu Picchu
Machu Picchu wordt beschouwd als de politieke, culturelen en religieuze hoofdstad van het Inca rijk. Gebouwd door de Inca Pachacuti, de belangrijkste Inca leider rond 1430. En pas herontdekt door Bingham in 1911.
We gaan ‘s morgens vroeg weg met de eerste bus om 5:30 uur om ook de zonsopgang tre kunnen zien. De bus neemt je eerst omlaag naar 2000 meter en dan naar de ingang op 2400 meter. Daar aangekomen zie je ineens het grootste gedeelte van de stad liggen. Op die hoogte ligt een gedeeltelijk vlak plateau waar de stad op is gebouwd. Ook weer met veel terrassen. Zij hebben drie functies: één voor de landbouw, de tweede om de muren goed te ondersteunen en de derde hier en daar voor decoratie. De hoogste gedeeltes van de stad zijn gereserveerd voor de tempels, de balangrijkst de Tempel voor de Zon die in het Tiwanaku-rijk en later in de Inca godsdiensten de belangrijkste rol speelt. Immers de zon bepaald het leven en de tijden wanneer te zaaien etc; dit werd door de zonstand bepaald. Daarnaast tempels voor andere goden. Verder naar beneden zijn de huizen waar de priesters leven. De priester kaste is de belangrijkste en de Inca is daar het hoofd van. We horen en lezen verschillende verhalen. Er zijn er meerdere in omloop. Ook zien we de nissen in de wanden van bepaalde gebouwen waar de resten soms bleven bewaard van mensen, vaak jongeren, die werden geofferd. Ook wie tot depriesterkaste behoorde, werd al van jongs af bepaald. De hoofden van die kinderen werden vervormd zodat de schedel aanzienlijk groter werd, een teken van aanzien.
Na de toer met de gids enna een kop koffie, besluiten wij Mont MachuPicchu op te klimmen. Vanaf de start ruim 600 meter stijgen. Deze berg werd ook gebruikt door de Inca omdat het de hoogste top is bij MP en men daar soms offers bracht.
Het is een boeiende Inca trail omhoog; bijna continu trappen lopen en steeds weer een bijzondere mooi uitzicht op MP en/of op de Urubamba rivier die onderlangs MP loopt. Mooie uitzichten om de omliggende bergen. Het weer fluctueerrt sterk waardoor het soms bijna helemaal dicht trekt en anderzijds heel mooie contrasten geeft met de omringende bergen. We blijven ca 1,5 uur boven om te kijken. Tijdens de afdaling net voorbij het lastigste deel met veel gruis begint het te regenen. Jassen aan en dalen in een geheel door “melk” omringd landschap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten