Er zijn vele maatschappijen die alle samenwerken met elkaar.
We lopen bij Via Bariloche - een van de maatschappijen- binnen en vragen of zij naar Pto. Madryn gaan en jawel dagelijks is dit mogelijk. We geven de dag op nl. donderdag 19 februari. Zij laten op het scherm zien welke plaatsen nog open zijn en we kiezen: de eerste 253 km tot Esquêl kunnen we voorin zitten,stoel 1 en 2 op het boven dek; daarna de rest van de rit op stoel 4 en 5, dus achter stoel 1 en 2.
Het is niet de maatschappij Via Bariloche maar de Mary Valle die de uitvoerder is. Debusmaatschappijen zitten in een samenwerkingsverband en gebruiken een gezamelijk computersysteem online zoals in wezen in de luchtvaart ook gebruikelijk is. Naam en paspoort nummer moeten worden opgegeven.
Het is super-semi-cama, een full Cama is er op deze route niet. Prijs 210 pesos per persoon, is 50 Euro voor 847 km.
De bus terminals
Iedere wat grotere stad heeft een zgn Terminal de Omnibus voor de lange afstandsbussen. Zo ook Bariloche aan het begin van de stad. Het lijkt het meest op een station. De voorkant met de naam van de plaats, de centrale hal met vele loketten en het cafetaria, toillet gelegenheden, etc. Daar achter zijn de platforms vanwaar de bussen beladen worden en vertrekken. Bij vele terminals mag je alleen op het vertrekperron als je een kaartje hebt.
Er zijn vier hoofdsoorten:
1. De gewone bus, zoals we die ook in Nederland gewend zijn met twee stoelen aan weerszijden van het gangpad. Alle stoelen direct achter elkaar met vaste rugleuning.
2. De semi-cama’s zijn de bussen waarbij de stoelen net als bij een vliegtuigstoel een stuk naar achteren kunnen. Steeds twee stoelen aan weerszijden van het gangpad.
3. Super-semi-cama dat zijn de bussen met de business class stoelen die ver achterover kunnen en waarbij er twee aan de ene kant van het gangpad zijn en één aan de andere kant. De stoelen zijn dus echt breed en je kunt je er goed in op je zij draaien. Plus je kunt ver achterover en ligt onder een hoek van ca 25 graden. Onze bus (zie foto) heeft dan boven 10 rijen van twee stoelen naast elkaar en 7 enkele stoelen achter elkaar. Twee minder voor de trap en één mninder voor de kleine pantry achter. Dus 27 boven en beneden komen er nog tien bij. Een set van twee vervalt als slaapplaats voor een chauffeur en de andere voor het toilet. Verder wordt de ruimte boven de achterwielen en de ruimte daarachter voor baggage etc gebruikt. Beneden is dus plaats voor 10 personen. Totaal kunnen er dus 37 passagiers mee in zo’n bus.
De bemanning
Twee chauffeurs die elkaar om de 3 à 4 uur aflossen. Een rijdt en de ander rust cq slaapt in het daarvoor bestemde deel van de bus; te bereiken via de chaffeursplaats. Verder is er de derde man: conducteur, purchaser, etc. Hij telt of een ieder aan boord is. Komt bij vertrek om zes uur met een versnapering, daarna rond tien uur met een maaltijd, kip met macaroni en wat stukjes kaas en worst vooraf. Serveert koffie, thee of iets anders daarna en deelt ook ‘smorgens het ontbijt uit.
Dus drie man begeleiden deze 37 passagiers gedurende de trip. Dit is zo bij full cama en super-semi-cama. Meestal vervalt deze bijrijder bij de andere twee vormen en doet dat de tweede chauffeur.
Het is leuk te zien dat de chauffeurs en bijrijder steeds hun stropdas om doen voor zij een terminal binnen ijden en deze weer afdoen zodra ze wegrijden. Decorum moet er zijn.
Tijdens het eerste deel bij daglicht rijden we langs bekend gebied, de route die we vier dagen geleden hebben gedaan: Bariloche, El Bolson naar Esquêl ca 240 km van de 847 km, daarna draaien we oost.
Midden in de nacht stoppen we in Paso de Indios voor ca 30 min. Het is in het midden van de Pampa, halverwege Esquêl en Trelew. Er komt niemand bij en er gaat niemand uit. De chauffeurs eten een pizza en verder gaat de tocht. Argentië is hier ca 650 km breed. Dan Trelew 56 km voor Puerto Madryn, hier gaan een groot aantal mensen eruit en vervolgens de laatste 56 km. We zijn reeds om zeven uur in Pto Madryn. Voor Trelew hadden we nog een simpel Argentijns ontbijt gekregen.
Nog een laatste vermelding over hoe zo’n trip verloopt: overdag rijdt de bus redelijk hard over de wildroosters, ‘s avonds wordt er een video vertoond, meestal een nietszeggende geweldsfilm en dan ca 10:30 gaat het licht uit. De dekens en extra kussens zijn reeds en op de plaatsen neergelegd voor vertrek. De bus gaat nu rustiger rijden. Bv bij alle wildroosters wordt er rustig in snelheid teruggevallen en rijdt de bus er min of meer voorzichtig overheen om mensen niet wakker te maken, althans die indruk krijg ik. Dit was de vorige rit ook reeds opgevallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten